Geen berg, wel een bos

Toch maar de daad bij het woord gevoegd, waar zijn die zondagen anders goed voor? Met mijn megafiets het bos in, de mountainbikepaden op. Helaas, de zo gewenste bergen bleven beperkt tot hier en daar een kuil of bultje. Niet in de buurt van het echte werk natuurlijk, maar wel genoeg om te voelen hoe de motor je als het ware omhoogduwt. Het blijft een bijzonder gevoel.

En ja, ook dat vergt weer nieuwe stuurmanskunsten - en eerlijk is eerlijk, die had ik bij deze eerste kennismaking nog niet direct te pakken. Zelfs buiten de verhogingen in het landschap bleek dat nog wel een opgave. De smalle mtb-paden, vandaag zo nat dat het meer modderpoelen waren dan fietspaden, heb ik vaak genoeg bereden om te weten hoe je daar je fiets op voortstuwt. Maar wederom: met een motor van 500 watt onder je trappers is dat toch echt iets anders. Elke bocht komt sneller dan verwacht, elke stuurbeweging daarmee dus net iets te traag. Het gevolg: de ene correctie na de andere en keer op keer onderuit - pas na een dik half uur begon het gevoel een beetje te komen.

Wat resteert is een nog sterker verlangen naar die bergen. Het gaat er deze week helaas niet van komen, maar de eerstvolgende keer dat ik weer eens in het echte bergland ben is het toch een overweging waard, bijvoorbeeld als er net iets minder sneeuw ligt dan je zou willen. Ik begrijp nu in elk geval wel waarom ik bij mijn laatste bezoek aan een Zwitsers bergdorp zoveel mensen zag met zo'n fiets.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Vulcan: Agreement for proposed strategic partnership for Central Lithium Plant including equity financing

Conclusies

Rondje van 95