megafiets

e-Bikers vertelden me altijd dat het rijden op zo'n fiets is alsof je altijd wind mee hebt. Nou, dat mag zo zijn, maar rijden op de Sterzing Commuter NCR , mijn magafiets-voor-een-week, is als rijden met raketaandrijving. Ja, je moet nog steeds fietsen, maar dit apparaat maakt van iedere leek een Tour de France-renner. Qua snelheid toch, en eerlijk gezegd kan ik me nu pas voorstellen wat er allemaal fout kan gaan als je met 45 kilometer per uur over de straten racet. Met nog 100 renners om je heen. Nou, zelfs helemaal alleen op een lange rechte weg voelt het alsof er van alles kan gebeuren waar ik helemaal nooit op tijd op zal kunnen reageren. Oké, ik heb nooit brommer of motor gereden, dus dit soort snelheden op een tweewieler ken ik alleen van de afdalingen in de Alpen: korte momenten van geluk temidden van een enorme inspanning. Van inspanning is met deze megafiets geen sprake. Alles gaat vrijwel vanzelf. Ik kan zelfs niet zeggen dat het voelt alsof ik weer jong was want eerli

Eind 2014 mocht ik vanwege een " Low Car Diet "-wedstrijd een maand lang mijn auto aan de kant zetten. In ruil daarvoor kreeg ik een eerste klas OV-abonnement en toegang tot allerlei aanpalende regelingen van de NS: deelauto's, OV-fietsen, een werkplek op de stations, etc. Ik hield er dit blog over bij en omdat ik op het punt sta iets soortgelijks te gaan doen, bladerde ik daar nog eens doorheen. Het treinleven was, ik kan het niet anders zeggen, nogal een shock voor mij. Elk detail in die treinen legde ik dan ook minutieus vast in de 30 blogposts die ik er in een maand aan wijdde. Maar ja, zo gek was dat niet, want tot een dag voor die Low Car Diet maand bestond mijn forenzenbestaan uit twee keer 130 kilometer in de auto. Per dag. Na 30 dagen moest ik toegeven dat het me allemaal wel was meegevallen. Of beter nog: ik vond het geweldig, dat OV-leven, zo schreef ik op 7 oktober 2014 : "Wat ze me vroegen? " je zult wel blij zijn dat het binnenkort is afgelo